ἔρωτες Plu.2.406a
: neut. pl. as Adv.,ἄναυλα ὀρχεῖσθαι Babr.9.9
;θύειν Plu.2.277f
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
άναυλος — (I) ἄναυλος, ον (Α) [αυλός] 1. (για τραγούδι) εκείνο που δεν συνοδεύεται από αυλό 2. εκείνος που δεν παίζει αυλό 3. άμουσος, ακαλλιέργητος μουσικά. (II) η, ο [ναύλος] 1. χωρίς ναύλο, χωρίς να πληρωθεί ή να πληρώσει ναύλο 2. αυτός που έφυγε… … Dictionary of Greek
άναυλος — η, ο επίρρ. α 1. αυτός που δεν πληρώνει ναύλο: Είχαν και μερικούς επιβάτες άναυλους στο πλοίο. 2. το επίρρ., άναυλα σημαίνει επίσης και βίαια: Το αφεντικό του τον έδιωξε άναυλα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἀναυλότατον — ἄναυλος without the flute masc acc superl sg ἄναυλος without the flute neut nom/voc/acc superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄναυλον — ἄναυλος without the flute masc/fem acc sg ἄναυλος without the flute neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀναύλοις — ἄναυλος without the flute masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀναύλους — ἄναυλος without the flute masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄναυλα — ἄναυλος without the flute neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄναυλοι — ἄναυλος without the flute masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αυλή — Χώρος αστέγαστος και περιτοιχισμένος μπροστά από σπίτι, ή πίσω ή και γύρω απο αυτό. Μεταφορικά λέγεται και το προσωπικό ενός ηγεμόνα. Η α. πρωτοεμφανίστηκε στα ανάκτορα των βασιλιάδων της ομηρικής Ελλάδας, της Αιγύπτου, της Ασσυρίας κλπ. Στα… … Dictionary of Greek
αυλός — Πνευστό μουσικό όργανο αρχαιότατης προέλευσης. Αιγυπτιακές τοιχογραφίες μάς πληροφορούν ότι οι Αιγύπτιοι γνώριζαν τουλάχιστον τρία είδη α.: τους ευθύαυλους μιμ με επιστόμιο και πέντε οπές, τους πλαγίαυλους σέμπι, που παίζονταν περίπου όπως και τα … Dictionary of Greek
κακόαυλος — κακόαυλος, ον (Α) άναυλος. [ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο) * + αυλος (< αὐλός), πρβλ. μόν αυλος, φίλ αυλος] … Dictionary of Greek
